بیماری‌های چشم
بیماری‌های چشم ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی، عوامل عفونی، عوامل دیابتی، ضربه یا صدمات، عوامل التهابی یا عوامل دیگر ایجاد شوند. برخی از بیماری‌های چشم عبارت‌اند از:
1. کاتاراکت: این بیماری به خاطر افزایش دیررسی و ضخیم شدن عدسی چشم ایجاد می‌شود که باعث کاهش تصویر و ترد شدن بینایی می‌شود.
2. گلوکوم: این بیماری طیف وسیعی از حالت‌ها را شامل می‌شود که باعث افزایش فشار داخل چشم (فشار توده چشمی) و خسارت به عصب بینایی می‌شود.
3. آستیگماتیسم: این بیماری ناشی از نقص شکل کروی قرنیه است که باعث میزان نامتعادل شدن نور و بعدازظهور تصویر شده در شبکیه می‌شود.
4. آمبولیوپی: این بیماری کودکی که شایع‌ترین علت کوری در کودکان است، معمولاً از طریق توقف تشکیل عکس در ریتینال در راستای رزمین کاملاً بدست می‌آید.
5. ماکولا گیری: در این بیماری، ماکولا که بخش از چشم مسئول بینایی پردازش شده و تمرکز دقیق را انجام می‌دهد، آسیب می‌بیند که منجر به کاهش تمرکز و دقت بینایی می‌شود.
6. کراتیت: عفونت یا التهاب قرنیه را تحت عنوان کراتیت معروف بوده و نشان‌هایی از مثل خارش، سوزش یا قرمزی چشم، دید کم، دیدگان محو و درد وجود دارد.
7. کراتوکونوس: این بیماری ناشی از ضخیم شدن و تخمیر بیش از حد قرنیه است که باعث تغییر شکل آن می‌شود و باعث کاهش بینایی می‌شود.
8. آب‌مروارید: این بیماری معمولاً به دلیل اعتلای عدسی چشم و تغییر شکل قرنیه، آب مروارید را ایجاد می‌کند و منجر به کاهش تصاویر می‌شود.
با توجه به وجود بسیاری از بیماری‌های چشم، مهم است که به مراقبت منظم از چشم‌ها بپردازید و در صورت وجود هر گونه نشانه
کاتاراکت چشم
کاتاراکت چشم، یک بیماری چشمی است که در آن عدسی چشم تاریک و مات می‌شود. این مشکل معمولاً با پیر شدن طبیعی چشم اتفاق می‌افتد، اما ممکن است نیز به علت عوامل دیگری همچون تغذیه نابجا، استفاده بیش از حد از مواد مخدر یا قرار گرفتن در معرض آسیب‌های مکانیکی رخ دهد. علایم کاتاراکت چشم شامل تاری دید، کاهش وضوح بینایی، حساسیت به نور، دید اشیا درهم و همرفته و دیدن هاله‌ای حول نور منابع مختلف است. درمان کاتاراکت به وسیله جراحی از طریق تعویض عدسی تاریک شده با یک عدسی مصنوعی انجام می‌شود.
گلوکوم
گلوکوم یا اتاق بسته چشمی، یک بیماری چشمی مزمن است که با افزایش فشار داخل چشم ایجاد می‌شود. فشار بالا درون چشم باعث آسیب به عصب بینایی می‌شود که در نهایت باعث کاهش بینایی و حتی نابینایی می‌شود. علامت‌های گلوکوم شامل درد چشم، دید کاهش یافته، دید کانونی (تاریکی در مرکز دید)، افزایش حساسیت نسبت به نور و توهم اضطراب است. این بیماری قابل درمان است و در صورت تشخیص زودهنگام می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد، اما به‌طور کلی عمری که بیمار با این بیماری زندگی می‌کند، کیفیت زندگی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد که در بعضی موارد می‌تواند به نابینایی منجر شود.
آستیگماتیسم
آستیگماتیسم یک مشکل چشمی است که معمولا باعث می شود تصاویر تاریک و کثیف به نظر برسند. این مشکل در حالت طبیعی توسط عینک یا لنزهای قرمز خوب می تواند تصحیح شود.
آستیگماتیسم معمولا به دلیل ناهمواری در شکل قرنیه یا عدسی چشم رخ می دهد. این ناهمواری می تواند باعث متمرکز نشدن نور به طور صحیح بر روی شبکه عصبی چشم شود، که به نوبه خود باعث می شود تصاویر تار و نامشخص به نظر برسد.
علائم آستیگماتیسم شامل مشکل در تمرکز دید در نزدیک یا دور، دیدن تصاویر تار، دیدن خطوط مستقیم به شکل خمیده و درد و خارش چشم می باشد.
برخی از عوامل موجود که می توانند آستیگماتیسم را تحت تاثیر قرار دهند شامل ژنتیک، صدمه و تغییر در شکل قرنیه یا عدسی چشم، عوارض جراحی قبلی چشم و تغییرات در قوز بر روی سطح چشم می باشند. این مشکل ممکن است در تمام سنین از کودکی تا بزرگسالی ظاهر شود.
آستیگماتیسم می تواند توسط پزشکان چشم پزشک تشخیص داده شود و درمان های مختلفی برای آن وجود دارد. این درمان ها می تواند شامل استفاده از عینک یا لنزهای تماسی، جراحی لیزک چشم یا استفاده از روش های جدیدتری نظیر لاکزور باشد.
آمبولیوپی
آمبولیوپی چشم به بیماری‌ای اطلاق می‌شود که در آن قدرت بینایی به شدت کاهش یافته است. این بیماری معمولاً باعث تاری دید، دید ناواضح و کمبود بینایی در شب می‌شود. علل آمبولیوپی چشم شامل انسداد رشته عروق چشمی، نقص ساختاری عکس‌العمل چشمی، عوارض جراحی چشم و برخی بیماری‌های مزمن اندازه‌گیری شده و نرمال کلید ماشین حسی نسل سوم با برچسب آمپد. در صورت مشکل چشمی یا اگر به تازگی جراحی چشمی داشته‌اید و بینایی شما ضعیف است، بهتر است به یک متخصص چشم پرداخته یا چشمان خود را بررسی کنید.
ماکولا گیری
ماکولا گیری چشم یک بیماری عروقی قابل‌فهم است که در آن خونرسانی به ماکولا (قسمت مرکزی چشم که برای دیدن رنگ‌ها و جزئیات استفاده می‌شود) مختل می‌شود. این ممکن است به دلیل بستگی یا سد شدن عروق کوچک خونی باشد. در این بیماری، بینایی تمامی حالت‌های آن را از دست می‌دهد. بطور کلی، ماکولاگیری چشم اغلب در افراد بیش از 60 سال سن و در افراد دچار برخی بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا فشارخون بالا رخ می‌دهد.
کراتیت
کراتیت به التهاب قزحیه (استکهولیس) یا خارش قزحیه اطلاق می‌شود. قزحیه قسمتی از چشم است که به صورت یک حلقه رنگی قرار دارد و خارجی‌ترین لایه چشم است. کراتیت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند عفونت‌های ویروسی، عفونت‌های باکتریایی، عوامل آلرژیک، آسیب‌های مکانیکی، نورسوزی و غیره باشد. علائم شایع کراتیت شامل قرمزی، خارش، سوزش و قدرت چشیدن است. درمان کراتیت بستگی به علت مبتلایان دارد و می‌تواند شامل مصرف قطره‌های چشمی ضدالتهاب، ضدباکتری و آنتی‌هیستامینی، قرص‌های خوراکی ضدالتهاب، ضدباکتری و آنتی‌هیستامینی و استفاده از سربازولفین موضعی باشد. همچنین، توصیه می‌شود از تماس چشم با شیمیایی‌ها و اجسام خاردار جلوگیری کرده و از استفاده از عینک آفتابی با فیلتر محافظ از نور خورشید استفاده کنید. در صورت داشتن علائم کراتیت، مراجعه به یک پزشک چشم‌پزشک توصیه می‌شود.
